Carboplatin Accord konc. do sporz. roztw. do inf. (10 mg/ml) - fiolka 60 ml

Dożylnie. Zalecana dawka karboplatyny dla dotychczas nieleczonych dorosłych pacjentów z prawidłową czynnością nerek, tj. z klirensem kreatyniny >60 ml/min wynosi 400 mg/m² pc. podawana w pojedynczej dawce w krótkiej infuzji dożylnej trwającej 15-60 min. Alternatywnym sposobem określania dawki może być zastosowanie wzoru Calverta: dawka (mg) = docelowa wartość AUC (mg/ml x min) x [GFR ml/min + 25]. Przy stosowaniu karboplatyny w monoterapii u pacjenta dotychczas nieleczonego docelowa wartość AUC wynosi 5-7 mg/ml x min, a u pacjenta wcześniej leczonego - 4-6 mg/ml x min; przy stosowaniu karboplatyny z cyklofosfamidem u pacjenta dotychczas nieleczonego docelowa wartość AUC wynosi 4-6 mg/ml x min. Na podstawie wzoru Calverta, całkowita dawka karboplatyny jest obliczana w mg, a nie w mg/m² pc. Leczenia nie należy powtarzać wcześniej niż po upływie 4 tyg. od poprzedniego kursu leczenia karboplatyną i (lub) zanim liczba granulocytów obojętnochłonnych nie wyniesie co najmniej 2000 komórek/mm³, a liczba płytek krwi co najmniej 100 000 komórek/mm³. Dawka początkowa powinna być zmniejszona o 20-25% u pacjentów z czynnikami ryzyka takimi jak wcześniejsza terapia mielosupresyjna i niski stopień stanu sprawności pacjenta (punktacja 2-4 wg skali ECOG-Zubroda lub poniżej 80 wg skali Karnofsky'ego). Zaleca się określenie najniższych wartości wyników morfologii krwi (nadir) przez wykonywanie cotygodniowych oznaczeń, podczas początkowych kursów leczenia karboplatyną, w celu dostosowania dawkowania w kolejnych cyklach leczenia. U pacjentów z klirensem kreatyniny poniżej 60 ml/min istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia zahamowania czynności szpiku kostnego. Częstość występowania ciężkiej leukopenii, neutropenii lub trombocytopenii utrzymywała się na poziomie 25% zgodnie z poniższymi zaleceniami dotyczącymi dawkowania: przy wyjściowym Ccr 41-59 ml/min dawka początkowa (dzień 1) 250mg/m² iv, a przy Ccr 16-40ml/min 200mg/m²iv. Nie ma wystarczających danych dotyczących stosowania karboplatyny we wstrzyknięciach u chorych z Ccr 15 ml/min lub mniejszym, które pozwoliłyby określić zalecane dawkowanie. Powyższe zalecenia odnośnie dawkowania dotyczą leczenia początkowego. Późniejsze dawkowanie powinno być dostosowane w zależności od tolerancji pacjenta oraz dopuszczalnego poziomu mielosupresji. Optymalne stosowanie karboplatyny w skojarzeniu z innymi lekami mielosupresyjnymi wymaga dostosowania dawkowania zależnie od obranych zasad leczenia i schematu leczenia. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów w wieku powyżej 65 lat, dostosowanie dawki karboplatyny do ogólnego stanu jest niezbędne na początku leczenia oraz podczas kolejnych kursów terapeutycznych. Nie ma wystarczających informacji pozwalających na ustalenie zaleceń dotyczących dawkowania u dzieci i młodzieży. Sposób podania. Podczas przygotowywania i podawania leku należy stosować środki ostrożności zalecane dla substancji niebezpiecznych. Preparat musi być przygotowywany przez personel, który został przeszkolony w zakresie bezpiecznego stosowania i zaopatrzony w rękawice ochronne, maskę i fartuch. Przed podaniem infuzji preparat należy rozcieńczyć 5% roztworem glukozy lub 0,9% roztworem chlorku sodu, aż do otrzymania stężenia 0,5 mg/ml. Do przygotowywania i podawania leku nie należy stosować igieł lub zestawów kroplówkowych zawierających elementy aluminiowe, które mogą mieć kontakt z karboplatyną. Aluminium reaguje z karboplatyną powodując tworzenie osadu i (lub) utratę siły działania.