Clindamycin-MIP roztw. do wstrz. i (lub) inf. (150 mg/ml) - 5 fiolek 4 ml

Domięśniowo lub dożylnie. Dorośli i młodzież >14 lat: średnio ciężkie zakażenia 0,6 - 1,2 g na dobę, ciężkie zakażenia: 1,2 - 2,7 g na dobę. Maksymalna dawka dobowa wynosi 4,8 g. Lek podaje się w 2-4 dawkach podzielonych. Dzieci w wieku od 4 tyg. życia do 14 lat: 20 - 40 mg/kg mc./dobę w 3-4 dawkach podzielonych. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów ze średnio ciężką lub ciężką niewydolnością wątroby T_0,5 klindamycyny w surowicy jest wydłużony. Zmniejszenie dawki nie jest zwykle konieczne, jeżeli klindamycyna jest podawana co 8 h. U pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby należy kontrolować stężenie leku w osoczu krwi. W zależności od wyników tych badań może być konieczne zmniejszenie dawki lub wydłużenie odstępu pomiędzy poszczególnymi dawkami. U pacjentów z niewydolnością nerek T_0,5 jest wydłużony. Zmniejszenie dawki nie jest konieczne w przypadku lekkiej lub średnio ciężkiej niewydolności, jednak u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek lub bezmoczem należy kontrolować stężenie leku w osoczu krwi – w zależności od wyników tych badań może być konieczne zmniejszenie dawki lub wydłużenie odstępu pomiędzy poszczególnymi dawkami od 8 do 12 h. Klindamycyna nie jest eliminowana z organizmu podczas hemodializy, dlatego nie ma konieczności podawania dodatkowej dawki leku przed dializą ani po dializie. Sposób podania. Lek podaje się domięśniowo (głębokie wstrzyknięcie) lub w postaci infuzji dożylnej. Nie należy podawać domięśniowo w jednym wstrzyknięciu więcej niż 600 mg klindamycyny. W żadnym przypadku nie podawać dożylnie nierozcieńczonego roztworu. Preparatu w postaci roztworu do wstrzykiwań nie należy stosować we wstrzyknięciach dożylnych, lecz podawać w postaci infuzji po odpowiednim rozcieńczeniu. Infuzję klindamycyny należy podawać z szybkością nieprzekraczającą 30 mg/min. W jednogodzinnej infuzji dożylnej nie należy podawać więcej niż 1,2 g klindamycyny. Przed podaniem dożylnym roztwór należy tak rozcieńczyć, aby stężenie nie było większe niż 12 mg/ml. Do rozcieńczania można używać: wodę do wstrzykiwań, 5% roztwór glukozy, 0,9% roztwór NaCl lub mleczanowy roztwór Ringera. Podczas przechowywania w lodówce może dojść do krystalizacji substancji czynnej w roztworze. Kryształy rozpuszczą się w temperaturze pokojowej. Przed podaniem należy się upewnić, że wszystkie kryształy uległy rozpuszczeniu.