Dalacin C roztw. do wstrz. i (lub) inf. (150 mg/ml) - amp. 6 ml
Clindamycin
Preparat dostępny - opakowanie w ciągłej sprzedaży
| Pełnopłatny (100%): | 23.50 zł przykładowa recepta |
|---|
Wskazania do stosowania:
Leczenie zakażeń bakteryjnych wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na klindamycynę: zakażenia kości i stawów; zapalenie ucha środkowego, gardła, zatok; zakażenia zębów i jamy ustnej; zakażenia dolnych dróg oddechowych; zakażenia w obrębie miednicy i jamy brzusznej; zakażenia żeńskich narządów płciowych; zakażenia skóry i tkanek miękkich; płonica; posocznica i zapalenie wsierdzia. Zastosowanie klindamycyny w postaci dożylnej wskazane jest w przypadku ciężkiego przebiegu choroby. U chorych na zapalenie wsierdzia lub posocznicę zaleca się rozpoczynanie leczenia od dożylnego podania klindamycyny. Lek należy stosować wyłącznie w leczeniu ciężkich zakażeń bakteryjnych. Planując leczenie należy wziąć pod uwagę rodzaj zakażenia oraz rozważyć ryzyko biegunki (notowano przypadki zapalenia okrężnicy, występującego nawet 2-3 tyg. po podaniu klindamycyny).
Dawkowanie wg ChPL (Charakterystyki Produktu Leczniczego)
Domięśniowo lub dożylnie. Dorośli. Ciężkie zakażenia powodowane przez bardziej wrażliwe drobnoustroje: 600-1200 mg/dobę w 2, 3 lub 4 dawkach podzielonych. Ciężkie zakażenia jamy brzusznej i zlokalizowane w miednicy mniejszej u kobiet oraz inne bardzo ciężkie lub powikłane zakażenia: 1200-2700 mg/dobę w 2, 3 lub 4 dawkach podzielonych. Ciężkie, zagrażające życiu zakażenia: dawki do 4800 mg/dobę. Dzieci >1 mż.: 20-40 mg/kg mc./dobę w 3-4 równych dawkach podzielonych. Dawkę klindamycyny należy ustalać w oparciu o całkowitą masę ciała, niezależnie od nadwagi. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów z umiarkowaną lub ciężką niewydolnością wątroby nie jest konieczne zmniejszenie dawki, gdy lek podaje się co 8 h, jednak u pacjentów z zaawansowaną niewydolnością wątroby należy monitorować stężenie klindamycyny w osoczu; zależnie od wyników tych badań może być konieczne zmniejszenie dawki lub wydłużenie odstępów między dawkami. U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek nie jest konieczne zmniejszenie dawki, gdy lek podaje się co 8 h, jednak u pacjentów z ciężką niewydolnością lub bezmoczem należy monitorować stężenie klindamycyny we krwi; zależnie od wyników tych badań może być konieczne zmniejszenie dawki lub wydłużenie odstępów między dawkami do 8 lub nawet 12 h. Nie ma konieczności podawania dodatkowej dawki leku przed dializą ani po dializie. Nie ma konieczności modyfikowania sposobu dawkowania u pacjentów >65 lat. Sposób podania. Lek można podawać we wstrzyknięciu domięśniowym lub, po rozcieńczeniu, we wlewie dożylnym trwającym co najmniej 10-60 min. Preparat można rozcieńczać za pomocą 0,9% roztworu NaCl, 5% roztworu glukozy lub roztworu Ringera z mleczanami do infuzji (Hartmanna). Nie podawać dożylnie w szybkim wstrzyknięciu (bolus), w postaci nierozcieńczonej. Zwykle stosowane czasy trwania infuzji dożylnych: dawka klindamycyny 300 mg, objętość podawanego roztworu 50 ml, czas trwania infuzji 10 min; dawka klindamycyny 600 mg, objętość podawanego roztworu 50 ml, czas trwania infuzji 20 min; dawka klindamycyny 900 mg, objętość podawanego roztworu 50-100 ml, czas trwania infuzji 30 min; dawka klindamycyny 1200 mg, objętość podawanego roztworu 100 ml, czas rwania infuzji 40 min. Nie zaleca się podawania w jednorazowych domięśniowych wstrzyknięciach dawek >600 mg, a w dożylnej jednogodzinnej infuzji dawek >1200 mg. Stężenie klindamycyny w roztworze do infuzji nie powinno być większe niż 12 mg/ml, a szybkość infuzji - nie większa niż 30 mg/min.
