Decaldol roztw. do wstrz. (50 mg/ml) - 5 amp. 1 ml

Domięśniowo. Leku nie wolno go podawać dożylnie. Dawkę należy dostosować indywidualnie. Wielkość dawki zależy zarówno od nasilenia objawów jak i stosowanej aktualnie dawki haloperydolu w postaci doustnej. Należy kontynuować leczenie stosując najmniejszą skuteczną dawkę. Początkowa dawka leku wywodzi się z wielokrotności dawki dobowej haloperydolu doustnego, dlatego nie można określić szczegółowych zaleceń dotyczących zmiany leczenia z innych leków przeciwpsychotycznych. Dorośli. Zmiana leczenia z haloperydolu w postaci doustnej. Zalecana dawka  dekanonianu haloperydolu powinna być 10-15 razy większa od wcześniej stosowanej dawki haloperydolu w postaci doustnej; dla większości pacjentów dawka początkowa haloperydolu dekanonianu będzie wynosiła 25-150 mg. Kontynuacja leczenia. Zaleca się dostosowywać dawkę haloperydolu, zwiększając ją o 50 mg co 4 tyg. (w zależności od indywidualnej odpowiedzi pacjenta na leczenia), aż do uzyskania optymalnego efektu terapeutycznego. Można oczekiwać, że najbardziej skuteczna będzie dawka z zakresu 50-200 mg. Rozważając stosowanie dawki >200 mg co 4 tyg., zaleca się dokonać indywidualnej oceny stosunku korzyści do ryzyka. Nie wolno przekraczać dawki maks. wynoszącej 300 mg raz na 4 tyg., ponieważ ryzyko przewyższy kliniczne korzyści z leczenia. Odstępy pomiędzy dawkowaniem. Wstrzyknięcia zazwyczaj wykonuje się w odstępie 4 tyg., może być konieczne dostosowanie odstępu pomiędzy dawkowaniem (w zależności od indywidualnej odpowiedzi pacjenta na leczenie). Uzupełniające podawanie haloperydolu w postaci innej niż dekanonian. Uzupełniające podawanie haloperydolu w postaci innej niż dekanonian można rozważyć w trakcie przestawiania na Decaldol, podczas dostosowywania dawkowania lub w epizodach zaostrzenia objawów psychotycznych (w zależności od indywidualnej odpowiedzi pacjenta na leczenie). Całkowita dawka haloperydolu dostarczana we wszystkich postaciach leku nie może przekraczać dawki odpowiadającej maks. dawce podawanej doustnie - 20 mg/dobę. Dzieci i młodzież. Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności leku u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. Szczególne grupy pacjentów. Pacjenci w podeszłym wieku. Zmiana leczenia z haloperydolu w postaci doustnej. Zaleca się stosowanie niskiej dawki haloperydolu od 12,5 do 25 mg. Kontynuacja leczenia. Dostosowywanie dawki haloperydolu dekanonianu zaleca się tylko wtedy, gdy jest to konieczne (w zależności od indywidualnej odpowiedzi pacjenta na leczenia), aż do uzyskania optymalnego efektu terapeutycznego. Można oczekiwać, że najbardziej skuteczna będzie dawka w zakresie 25-75 mg. Stosowanie dawek przekraczających 75 mg raz na 4 tyg. można rozważyć tylko u pacjentów, którzy tolerowali wyższe dawki i po przeprowadzeniu indywidualnej oceny stosunku korzyści do ryzyka. Odstępy pomiędzy dawkowaniem. Wstrzyknięcia zazwyczaj wykonuje się w odstępie 4 tyg. W zależności od indywidualnej odpowiedzi pacjenta na leczenie może być konieczne dostosowanie odstępu pomiędzy dawkowaniem. Uzupełniające podawanie haloperydolu w postaci innej niż dekanonian. Uzupełniające podawanie haloperydolu w postaci innej niż dekanonian można rozważyć w trakcie przestawiania na Decaldol, podczas dostosowywania dawkowania lub w epizodach zaostrzenia objawów psychotycznych (w zależności od indywidualnej odpowiedzi pacjenta na leczenie). Całkowita dawka haloperydolu dostarczana we wszystkich postaciach leku nie może przekraczać dawki odpowiadającej maks. dawce podawanej doustnie - 5 mg/dobę lub wcześniej podawanej doustnej dawki haloperydolu u pacjentów, którzy przez długi czas przyjmowali doustny haloperydol. Nie oceniano wpływu zaburzeń czynności nerek i wątroby na parametry farmakokinetyczne haloperydolu. Nie ma potrzeby zmiany dawki leku u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, należy jednak zachować ostrożność. Pacjenci z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek mogą wymagać zastosowania mniejszej dawki początkowej, a następnie łagodniejszego zwiększania dawkowania, w dłuższych odstępach czasu niż u pacjentów z prawidłową czynnością nerek. U pacjentów z zaburzeniami wątroby zaleca się stosowanie połowy dawki początkowej, a następnie łagodniejsze zwiększanie dawkowania, w dłuższych odstępach czasu, niż u pacjentów z prawidłową czynnością wątroby. Sposób podania. Podawany jest jako głębokie wstrzyknięcie domięśniowe w okolicy pośladkowej, naprzemiennie w obydwa mięśnie pośladkowe. Nie zaleca się wstrzykiwania roztworu o większej objętości niż 3 ml, ponieważ może to wywołać dyskomfort u pacjenta.