Epanutin Parenteral roztw. do wstrz. (50 mg/ml) - 5 amp. 5 ml

Dożylnie. Konieczne jest monitorowanie zapisu EKG, ciśnienia tętniczego krwi, stanu naurologicznego oraz regularne badanie stężenia fenytoiny we krwi pacjenta. Należy prowadzić obserwację w kierunku objawów depresji oddechowej. Pozajelitowy bolus fenytoiny należy podawać z prędkością nie przekraczającą 50 mg/min u osób dorosłych, do dużej żyły, igłą dużego kalibru lub przez cewnik dożylny. W celu podania we wlewie lek należy rozcieńczyć w 50-100 ml fizjologicznego roztworu soli, z końcowym stężeniem fenytoiny w roztworze nie przekraczającym 10 mg/ml. Ze względu na powolne tempo podawania fenytoiny, do szybkiej kontroli napadów będą zwykle potrzebne inne procedury, m.in. równoczesne podawanie dożylnie benzodiazepiny albo dożylnego, krótko działającego barbituranu. Stan padaczkowy lub powtarzające się w krótkich odstępach napady padaczkowe. Dorośli i młodzież od 13 lat: dawka początkowa – 1 ampułka (230 mg fenytoiny) dożylnie z maksymalną prędkością 0,5 ml/min. Gdyby drgawki nie ustąpiły po 20-30 min dawkę można powtórzyć. Po ustąpieniu drgawek można podawać dożylnie 230 mg fenytoiny co 1,5-6 h. W celu uzyskania szybkiego nasycenia lekiem można podać maksymalną dawkę dobową 17 mg/kg mc. Dzieci do 12 lat: w pierwszej dobie maksymalna dawka dobowa wynosi 30 mg/kg mc., w drugiej dobie 20 mg/kg mc., w trzeciej 10 mg/kg mc. U noworodków lek należy wstrzykiwać powoli dożylnie w dawce 1 do 3 mg/kg mc./min, a u dzieci w dawce 1 do 3 mg/kg mc./min lub 50 mg/min, cokolwiek podawane jest wolniej. Lek zawiera 2,072 g glikolu propylenowego w 5 ml roztworu. W związku z tym dawka nasycająca fenytoiny wynosząca 20 mg/kg mc. zawiera 165,6 mg/kg mc. glikolu propylenowego. U noworodków i niemowląt w wieku 1 roku lub młodszych może to powodować działania niepożądane. Zapobieganie drgawkom po zabiegach neurochirurgicznych i/lub urazach głowy. Dorośli i młodzież od 13 lat: 1-2 ampułki tj. 230-460 mg fenytoiny na dobę dożylnie z maksymalną prędkością 0,5 ml/min. Dzieci do 12 lat: 5-6 mg/kg mc. z szybkością wstrzykiwania zmniejszoną odpowiednio do masy ciała i wieku dziecka. Lek zawiera 2,072 g glikolu propylenowego w 5 ml roztworu. W związku z tym dawka nasycająca fenytoiny wynosząca 20 mg/kg mc. zawiera 165,6 mg/kg mc. glikolu propylenowego. U noworodków i niemowląt w wieku 1 roku lub młodszych może to powodować działania niepożądane. Ostre zaburzenia rytmu serca (tylko w sytuacjach wymagających nagłej pomocy): dawka 3,5-5 mg/kg mc dożylnie z prędkością 30-50 mg/min. W razie potrzeby dawkę można powtórzyć. Zazwyczaj wystarczająca jest całkowita dawka dobowa 700-1000 mg. Czas trwania terapii zależy od choroby podstawowej i jej przebiegu. Jest on nieograniczony, pod warunkiem, że lek jest dobrze tolerowany. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów w podeszłym wieku klirens fenytoiny jest nieznacznie zmniejszony, dlatego mogą być wymagane mniejsze dawki lub zmniejszona częstość podawania leku. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby konieczne może być zmniejszenie dawki podtrzymującej, aby zapobiec kumulacji preparatu i toksyczności. Ostrożnie stosować u osób w podeszłym wieku lub ciężko chorych – częściej narażone są na ciężkie powikłania związane ze zbyt szybkim podaniem produktu lub zbyt dużą jego dawką.