Flumazenil B.Braun roztw. do wstrz., konc. do sporz. roztw. do inf. (0,1 mg/ml) - 5 amp. 5 ml

Lek może być podawany we wstrzyknięciach dożylnych lub we wlewie kroplowym. Flumazenil powinien być podawany dożylnie przez anestezjologa lub doświadczonego lekarza. Dorośli. W anestezjologii. Zalecana dawka początkowa to 0,2 mg podana dożylnie w ciągu 15 s. Jeśli nie uzyskano pożądanego stanu świadomości pacjenta w ciągu 60 s można podać kolejną dawkę 0,1 mg i jeśli jest potrzeba powtarzać ją w odstępach co 60 s do dawki całkowitej 1 mg. Zwykle potrzebna dawka leku wynosi 0,3-0,6 mg, ale może się ona różnić z zależności od indywidualnych cech pacjenta oraz typu zastosowanych benzodiazepin. Intensywna terapia. Dawka początkowa wynosi 0,3 mg i ma być podawana dożylnie w ciągu 15 s. Jeśli nie uzyskano pożądanego stanu świadomości pacjenta w ciągu 60 s można podać kolejną dawkę 0,1 mg; jeśli potrzeba, powtarzać dawkę w odstępach co 60 s do dawki całkowitej 2 mg lub aż do momentu wybudzenia pacjenta. W przypadku nawracającej senności można zastosować wlew dożylny w dawce 0,1-0,4 mg/h. Szybkość wlewu powinno się ustalić indywidualnie w celu osiągnięcia pożądanego stanu wybudzenia pacjenta. Wlew powinien być przerywany co 6 h w celu sprawdzenia, czy nastąpił nawrót sedacji. Aby uniknąć wystąpienia objawów z odstawienia u pacjentów długo leczonych dużymi dawkami benzodiazepin na oddziałach intensywnej terapii, dawkowanie flumazenilu musi być dostosowane indywidualnie, a lek podawany w powolnym wstrzyknięciu. U pacjentów z dużym nasileniem lęku w okresie przedoperacyjnym oraz u osób wywiadem przewlekłych i sporadycznych stanów lękowych, dawki flumazenilu muszą być dostosowane indywidualnie. Dzieci i młodzież (od 1 do 17 rż.): w celu odwrócenia sedacji dawka początkowa wynosi 0,01 mg/kg. mc. (do 0,2 mg), podana w ciągu 15 s. Jeśli po 45 s okresie oczekiwania nie uzyskano pożądanego stanu świadomości, można wówczas podać we wstrzyknięciu kolejną dawkę 0,01 mg/kg mc. (do 0,2 mg) i jeśli jest potrzeba, powtarzać ją w odstępach co 60 s (maksymalnie 4 razy) do całkowitej maksymalnej dawki 0,05 mg/kg lub 1 mg, w zależności od tego, która dawka jest mniejsza. Dawka powinna być dostosowana w zależności od reakcji pacjenta na leczenie. Brak danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności przewlekłego podawania flumazenilu u dzieci w celu zmniejszenia sedacji. Dzieci poniżej 1 rż.: z powodu niewystarczającej ilości danych dotyczących stosowania flumazenilu lek można podać jedynie wówczas, gdy potencjalna korzyść z jego stosowania jest większa niż potencjalne ryzyko.
Ostrożnie stosować u pacjentów z zaburzoną czynnością wątroby (gdyż wydalanie może być spowolnione) oraz u pacjentów w podeszłym wieku (ta grupa pacjentów jest bardziej wrażliwa na działanie benzodiazepin). Flemazenil można stosować jednocześnie z innymi środkami stosowanymi w resuscytacji.