Gliclastad tabl. o przedł. uwalnianiu (30 mg) - 90 szt.
GliclazidePreparat dostępny - opakowanie w ciągłej sprzedaży
Pełnopłatny (100%): | zł przykładowa recepta |
---|
Wskazania do stosowania:
Cukrzyca insulinoniezależna (typu 2) u osób dorosłych, gdy stosowanie diety, ćwiczenia fizyczne oraz zmniejszenie masy ciała nie wystarczają do utrzymania prawidłowego stężenia glukozy we krwi.
Dawkowanie wg ChPL (Charakterystyki Produktu Leczniczego)
Doustnie. Dorośli: dawka dobowa wynosi 30-120 mg, jednorazowo, w porze śniadania. Dawka powinna być dostosowana w zależności od odpowiedzi metabolicznej pacjenta (stężenie glukozy we krwi, HbA1c). Zalecana dawka początkowa wynosi 30 mg raz na dobę. Jeśli stężenie glukozy we krwi jest skutecznie kontrolowane, dawka ta może być stosowana jako leczenie podtrzymujące. Jeśli stężenie glukozy we krwi nie jest odpowiednio kontrolowane, dawkę można stopniowo zwiększyć do 60, 90 lub 120 mg na dobę. Nie powinno się zwiększać dawki częściej, niż co najmniej po upływie 1 miesiąca, z wyjątkiem pacjentów, u których stężenie glukozy we krwi nie uległo zmniejszeniu po 2 tyg. leczenia. W takich przypadkach, dawkę można zwiększyć pod koniec 2. tyg. leczenia. Maksymalna zalecana dawka dobowa wynosi 120 mg. Zamiana leczenia gliklazydem w tabletkach 80 mg (postać o natychmiastowym uwalnianiu) na preparat Gliclastad: 1 tabl. gliklazydu 80 mg jest porównywalna z 1 tabl. o przedłużonym uwalnianiu 30 mg - zmiana może być przeprowadzona pod warunkiem dokładnego kontrolowania parametrów krwi. Zamiana innego, doustnego preparatu przeciwcukrzycowego na preparat Gliclastad. Preparat może być stosowany w celu zastąpienia innych doustnych leków przeciwcukrzycowych. podczas zamiany należy wziąć pod uwagę dawkę oraz T0,5 uprzednio stosowanego leku przeciwcukrzycowego. Zastosowanie okresu przejściowego nie jest konieczne. Należy zastosować dawkę początkową 30 mg i tak ją modyfikować, aby była dostosowana do reakcji stężenia glukozy we krwi danego pacjenta, tak jak to przedstawiono powyżej. Po leczeniu hipoglikemizującymi pochodnymi sulfonylomocznika o przedłużonym T0,5 może być konieczna kilkudniowa przerwa w leczeniu, aby zapobiec wystąpieniu efektu addytywnego dwóch leków i wystąpieniu hipoglikemii. Schemat dawkowania w takich sytuacjach powinien być taki sam jak na początku stosowania preparatu, tzn. leczenie należy rozpocząć od dawki 30 mg na dobę, a następnie zwiększać ją stopniowo w zależności od reakcji metabolicznej. Leczenie skojarzone z innymi preparatami przeciwcukrzycowymi: preparat może być łączony z biguanidami, inhibitorami alfa-glukozydazy lub insuliną. U pacjentów, u których stężenie glukozy we krwi nie jest odpowiednio kontrolowane za pomocą preparatu, można rozpocząć leczenie skojarzone z insuliną, pod ścisłym nadzorem medycznym. Nie ma konieczności dostosowywania dawki leku u pacjentów z łagodną i umiarkowaną niewydolnością nerek (przy czym pacjentów tych należy starannie monitorować) oraz u pacjentów w podeszłym wieku (powyżej 65 lat). U pacjentów z czynnikami ryzyko hipoglikemii (pacjenci niedożywieni lub źle odżywieni, ciężkie lub niedostatecznie wyrównane zaburzenia wewnątrzwydzielnicze - niedoczynność przysadki, niedoczynność tarczycy, niedoczynność nadnerczy, zaprzestanie długotrwałego leczenia i (lub) leczenia dużymi dawkami kortykosteroidów, ciężkie choroby naczyń - ciężka choroba wieńcowa, ciężka niewydolność tętnicy szyjnej, choroba naczyń obwodowych) zaleca się stosowanie minimalnej dawki początkowej 30 mg.
Tabletki należy połykać w całości bez żucia.