Injectio Glucosi roztw. do inf. (100 mg/ml) - worek 1000 ml

Dożylnie, w zależności od wskazań, wieku pacjenta, masy ciała i stanu klinicznego oraz współistniejącego leczenia, przez żyłę obwodową lub centralną. Ze względu na ryzyko hiponatremii, przed podaniem i w trakcie podawania leku konieczne jest kontrolowanie bilansu płynów, stężenia glukozy w surowicy oraz stężenia sodu i innych elektrolitów w surowicy, zwłaszcza u pacjentów, u których stwierdza się nieosmotyczną stymulację wydzielania wazopresyny (zespół nieadekwatnego wydzielania hormonu antydiuretycznego) oraz u pacjentów otrzymujących jednocześnie leki należące do grupy agonistów wazopresyny. Kontrola stężenia sodu w surowicy jest szczególnie ważna podczas podawania płynów hipotonicznych w stosunku do fizjologicznego ciśnienia osmotycznego. Roztwór glukozy może stać się po podaniu skrajnie hipotoniczny ze względu na metabolizm glukozy w organizmie. Pacjenci dorośli i w podeszłym wieku ze średnią masą ciała 70kg; zwykle 500 - 3000ml/dobę (7 - 40 ml/kg/dobę) w dożylnym wlewie kroplowym z szybkością 5mg/kg mc./min (3 ml/kg mc./h). Rozcieńczanie produktów leczniczych wykazujących zgodność: 50 - 250 ml/dawkę. Czas trwania leczenia - bez ograniczenia czasu, zależnie od stanu klinicznego pacjenta. Dzieci i młodzież: o mc. 0 - 10 kg 100ml/kg/dobę; o mc. 10 - 20 kg 1000ml + 50ml/kg ponad 10 kg/dobę; o mc.>20kg 1500ml + 20ml/kg ponad 20 kg/dobę. Szybkość podawania: noworodki urodzone przed terminem i w terminie: 6 - 11 ml/kg/h (10 - 18 mg/kg/min); niemowlęta i małe dzieci (1 - 23 mies.): 5 - 11 ml/kg/h (9 - 18 mg/kg/min); dzieci 2-11 lat: 4 - 8 ml/kg/h (7 - 14 mg/kg/min); dzieci i młodzież 12 - 18 lat: 4 ml/kg/h (7 - 8,5 mg/kg/min). Rozcieńczanie produktów leczniczych wykazujących zgodność: 50 - 100 ml/dawkę. Szybkość podawania (niezależnie od wieku) - w zależności od właściwości dodawanego leku.
Duże objętości w zakresie zalecanej dawki należy podać w ciągu 24 godzin w celu uniknięcia hemodylucji. Maksymalna prędkość podawania nie powinna przekraczać zdolności pacjenta do utleniania glukozy, ponieważ może to powodować wystąpienie hiperglikemii. W zależności od stanu klinicznego pacjenta, można zmniejszyć zalecaną prędkość podawania, w celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia niepożądanej diurezy osmotycznej. Może być wskazana suplementacja elektrolitów, w zależności od klinicznych potrzeb pacjenta.