Wolarex tabl. (50 µg) - 90 szt.

Doustnie. Podane zalecenia dotyczące dawkowania są jedynie ogólnymi wskazówkami. Indywidualną dawkę dobową należy określić na podstawie wyników badań laboratoryjnych i badań klinicznych. U pacjentów z zachowaną czynnością tarczycy, niższa dawka substytucyjna może być wystarczająca. U pacjentów w podeszłym wieku, pacjentów z chorobą niedokrwienną serca oraz u pacjentów z ciężką lub długotrwałą niedoczynnością tarczycy leczenie należy zacząć od małej dawki początkowej, która następnie powinna być zwiększana powoli w dłuższych odstępach czasu, z jednoczesnym częstym monitorowaniem stężenia hormonów tarczycy. Doświadczenie wskazuje, że mniejsze dawki są również wystarczające u osób o małej masie ciała oraz u osób z dużym wolem guzkowym. Ponieważ tabletki można podzielić na połowy, dawkowanie można rozpocząć od dawki 12,5 µg. Ponieważ u niektórych pacjentów stwierdza się podwyższone stężenia T4 i fT4, lepszym punktem odniesienia dla dalszej terapii jest stężenie TSH w surowicy. U pacjentów stosujących określoną dawkę lewotyroksyny zaleca się, aby w razie przechodzenia na inny preparat, odpowiednio modyfikować dawkę, w zależności od odpowiedzi klinicznej pacjenta i wyników badań laboratoryjnych. Dorośli. Niedoczynność tarczycy: dawka początkowa 25-50 µg na dobę, dawka podtrzymująca 100-200 µg na dobę (zwiększana o 25-50 µg w odstępach 2-4 tyg.). Zapobieganie nawrotom wola: 75-200 µg na dobę. Wole obojętne: 75-200 µg na dobę. Pomocniczo w leczeniu nadczynności tarczycy w skojarzeniu z lekami przeciwtarczycowymi: 50-100 µg na dobę. Terapia w raku tarczycy po operacji usunięcia tarczycy: 150-300 µg na dobę. W testach supresji czynności tarczycy: tabl. 100 µg - 2 tabl. (200 µg) na dobę przez 14 dni przed wykonaniem scyntygramu; tabl. 150 µg - 1 tabl. (150 µg) na dobę przez 14 dni przed wykonaniem scyntygramu; tabl. 200 µg - 1 tabl. (200 µg) na dobę przez 14 dni przed wykonaniem scyntygramu. W przypadku niedoczynności tarczycy oraz po operacji usunięcia tarczycy z powodu złośliwego raka tarczycy, leczenie trwa zazwyczaj przez całe życie, a w przypadku wola obojętnego i profilaktyki nawrotu wola leczenie trwa kilka miesięcy lub lat, a nawet do końca życia; w przypadku terapii wspomagającej leczenie nadczynności, czas trwania leczenia zależy od okresu stosowania leków przeciwtarczycowych. W leczeniu wola obojętnego, konieczne jest leczenie trwające od 6 mies. do 2 lat. Jeżeli leczenie preparatem nie przyniesie w tym okresie spodziewanych rezultatów, należy rozważyć inne możliwości leczenia. U pacjentów w podeszłym wieku w indywidualnych przypadkach, np. w przypadku współistnienia chorób serca, dawkę lewotyroksyny sodowej należy zwiększać wolniej i jednocześnie regularnie monitorować stężenia TSH. Całkowitą dawkę dobową należy przyjmować rano, na czczo, co najmniej pół godziny przed śniadaniem. Tabletki należy połknąć w całości, bez rozgryzania, popijając płynem. Dzieci. Dawka podtrzymująca zazwyczaj wynosi 100-150 µg/ m² pc. na dobę. Dla noworodków i niemowląt z wrodzoną niedoczynnością tarczycy, u których ważna jest szybka substytucja, zalecana dawka początkowa wynosi 10-15 µg/kg mc/dobę przez pierwsze 3 mies. Następnie, dawkę należy dostosować indywidualnie na podstawie obrazu klinicznego i wartości stężeń hormonów tarczycy oraz TSH. Dla dzieci z nabytą niedoczynnością tarczycy, zalecana dawka początkowa wynosi od 12,5-50 µg/dobę. Dawkę należy zwiększać stopniowo w odstępach 2-4 tyg. na podstawie obrazu klinicznego i wartości stężeń hormonów tarczycy oraz TSH, aż do uzyskania pełnej dawki substytucyjnej. Niemowlęta powinny otrzymywać całą dawkę dobową co najmniej pół godziny przed pierwszym karmieniem. W tym celu, należy rozpuścić tabletkę w niewielkiej ilości wody (10-15 ml), a powstałą zawiesinę podać z dodatkową ilością płynu (5-10 ml). Zawiesinę należy przygotować bezpośrednio przed każdym podaniem.