Xevoben tabl. (200 mg+50 mg) - 100 szt.

Doustnie. Choroba Parkinsona. Dawka zależy od ciężkości objawów pozapiramidowych i indywidualnej tolerancji pacjenta. Należy unikać podawania dużych pojedynczych dawek. Leczenie należy rozpocząć od stopniowego zwiększania dawki. Rozpoczęcie leczenia i stopniowe zwiększanie dawki stosowane jest w celu ograniczenia wystąpienia działań niepożądanych oraz by nie zmniejszyć prawdopodobieństwa wystąpienia efektu terapeutycznego. U pacjentów, wcześniej nieleczonych lewodopą, dawka początkowa wynosi 100-200 mg lewodopy + 25-50 mg benserazydu na dobę. Co każdy 3. - 7. dzień, dawka może zostać zwiększona o 50 mg lewodopy + 12,5 mg benserazydu lub 100 mg lewodopy + 25 mg benserazydu. Zazwyczaj, dawka dobowa nie powinna przekraczać 800 mg lewodopy + 200 mg benserazydu.  Początkowo, dawka dobowa podzielona jest na 1 do 4 dawek indywidualnych. W późniejszym etapie leczenia, dawka dobowa powinna być przyjmowana w przynajmniej 4 dawkach pojedynczych. Jeśli wystąpią działania niepożądane, dawka leku nie powinna być dalej zwiększana lub może być czasowo zmniejszona, a późniejsze jej zwiększanie powinno być wolniejsze. Jeśli wystąpią działania niepożądane ze strony układu pokarmowego, można podać leki przeciwwymiotne takie jak domperidon. Jeśli nastąpiła zmiana schematu leczenia z leku zawierającego jedynie lewodopę na połączenie lewodopy z benserazydem, podobny efekt terapeutyczny można osiągnąć podając jedynie 20% poprzedniej dawki lewodopy. Przed rozpoczęciem leczenia skojarzonego lewodopą i benserazydem należy zachować 12-h przerwę w leczeniu. Preparat może byś stosowany jednocześnie z innymi lekami przeciw parkinsonizmowi. Gdy tylko leczenie lekiem Xevoben przyniesie efekt terapeutyczny, dawka innego leku powinna zostać zweryfikowana, stopniowo zmniejszona, i jeśli to konieczne, odstawiona. Pacjenci, którzy odczuwają duże wahania w działaniu produktu leczniczego w ciągu dnia (zjawisko „on-off”) powinni otrzymywać mniejsze dawki częściej w ciągu dnia lub zmienić leczenie na lek w postaci o przedłużonym uwalnianiu. Czas trwania leczenia. Lek jest zwykle stosowany przez długi czas (terapia zastępcza). Leczenie nie powinno być ograniczone czasowo, jeśli jest dobrze tolerowane przez pacjenta. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeń czynności nerek (CCr ≥30 ml/min) dostosowanie dawki nie jest konieczne. Lek jest przeciwwskazany u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby lub nerek. U pacjentów z zespołem niespokojnych nóg lek jest przeciwwskazany w przypadku ciężkiej choroby nerek nieleczonej dializami. U pacjentów w podeszłym wieku dawka powinna być zwiększana powoli i stopniowo. Lek jest przeciwwskazany do stosowania u dzieci, młodzieży i pacjentów poniżej 25 lat. Sposób podania. W miarę możliwości, tabletki należy przyjmować na 30 min przed posiłkiem lub 1 h po posiłku, co pozwoli uniknąć kompetycyjnego wpływu białek z pokarmu na wychwyt lewodopy i ułatwi szybszy początek działania leku. Niepożądanych objawów ze strony układu pokarmowego, które występują głównie w początkowej fazie leczenia, można zazwyczaj uniknąć, przyjmując lek z niewielkim posiłkiem ubogim w białko (np. np. ciastka, sucharki lub podobne) lub popijając go napojem, bądź stopniowo zwiększając jego dawkę. Tabletki 100 mg + 25 mg oraz tabletki 200 mg + 50 mg można podzielić na równe dawki w celu łatwiejszego połknięcia lub dostosowania do indywidualnego dawkowania. Zespół niespokojnych nóg (RLS) - tylko dawki 100 mg + 25 mg oraz 200 mg + 50 mg. Dawka leku zależy od stopnia ciężkości zespołu niespokojnych nóg, najbardziej optymalną dawkę ustala się poprzez stopniowe zwiększanie dawki dobowej. Maksymalna dawka dobowa nie powinna przekraczać 200-300 mg lewodopy + 50-75 mg benserazydu. RLS z trudnościami z zasypianiem. Leczenie rozpoczyna się przyjmowaniem 100 mg lewodopy + 25 mg benserazydu na dobę. Jeśli objawy nie ustępują, zaleca się zwiększenie dawki do 200 mg lewodopy + 50 mg benserazydu. RLS z trudnościami z zasypianiem i z zaburzeniami snu w ciągu nocy. U pacjentów z RLS lub z zaburzeniami snu w ciągu nocy, u których występują trudności z zasypianiem, należy stosować połączenie tabletek oraz postaci o przedłużonym uwalnianiu. Pacjent powinien przyjąć 100 mg lewodopy + 25 mg benserazydu w postaci o przedłużonym uwalnianiu (to jest Xevoben 100 mg + 25 mg kaps. o przedł. uwalnianiu) razem z 100 mg lewodopy + 25 mg benserazydu w standardowej postaci 1 h przed pójściem spać. Jeżeli nie doprowadzi to do wystarczającego złagodzenia dolegliwości w drugiej części nocy, można zwiększyć dawkę leku do 200 mg lewodopy + 50 mg benserazydu w postaci o przedłużo uwalnianiu. Specjalne zalecenia dotyczące dawkowania. Nie należy przekraczać zalecanej maksymalnej dawki dobowej leku, aby uniknąć nasilenia objawów (występowanie objawów RLS wcześniej w ciągu dnia, nasilenie objawów oraz zajęcie innych części ciała). Jeśli wystąpi nasilenie objawów, ważne jest, aby nie przekraczać maksymalnej dawki dobowej. Jeśli wystąpi nasilenie lub efekt z odbicia, należy rozważyć leczenie uzupełniające ze zredukowaniem dawki lewodopy lub stopniowe odstawienie lewodopy i zastąpienie jej innym lekiem. Czas trwania leczenia. Lek jest zwykle stosowany przez długi czas, podczas którego lekarz będzie sprawdzał w regularnych odstępach czasu konieczność dalszego przyjmowania leku w celu leczenia RLS. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby lub łagodnymi do umiarkowanych zaburzeń czynności nerek (CCr ≥30 ml/min) dostosowanie dawki nie jest konieczne. U pacjentów z zespołem niespokojnych nóg lek jest przeciwwskazany w przypadku ciężkiej choroby nerek nieleczonej dializami. Lek jest przeciwwskazany u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby lub nerek. Lek jest przeciwwskazany do stosowania u dzieci, młodzieży i pacjentów poniżej 25 lat. Sposób podania. Tabletki należy przyjmować 1 h przed pójściem spać, najlepiej popijając je napojem lub przyjmując z niewielkim posiłkiem ubogim w białko (np. np. ciastka, sucharki lub podobne). Tabletki 100 mg + 25 mg oraz tabletki 200 mg + 50 mg można podzielić na równe dawki w celu łatwiejszego połknięcia lub dostosowania do indywidualnego dawkowania.